De historie van het rieten dak gaat terug tot de vroegste bewoning van onze streken.
Na eerst plaggen en stro te hebben gebruikt, ontdekten de mensen in de Lage Landen het riet als een waterdichte, warme en relatief duurzame dakbedekking. Sindsdien is het rieten dak niet meer uit het Nederlandse landschap weg te denken.
Werd het rieten dak vroeger gebruikt voor stallen, boerderijen en later als (goedkope) dakbedekking op (voor)huizen, tegenwoordig is het rieten dak vaak de kroon op bouwwerken als villa’s en landhuizen maar ook publieke gebouwen en meer onder 1 kapwoningen. Door het milieuvriendelijke karakter, de warme, landelijke en luxe uitstraling laat het rieten dak zich eenvoudig opnemen in welke omgeving dan ook. De laatste jaren is de trend dat riet als gevelbekleding wordt toegepast en aangezien de hellingshoek hierbij optimaal is kan hierbij een zeer lange potentiële levensduur verwacht worden.o.
TECHNIEK
De techniek van het rietdekken is door de jaren heen weinig veranderd. Nog steeds wordt het rieten dak handmatig en in lagen van onder naar boven opgebouwd. De grootste verandering is het zogenaamde schroefdak geweest. Hierdoor werd het noodzakelijk het riet op een andere manier te bevestigen. Gebeurde dit bij het traditionele dak met een goot en naald of kromme naald, bij het schroefdak wordt het riet bevestigd door te schroeven in de onderconstructie. De voorloper van het schroefdak was het spijkerdak, waarbij het riet op een gesloten onderconstructie gespijkerd werd. Hoewel dit ook een aanzienlijke ommezwaai was is deze techniek maar weinig toegepast. Vandaar dat het schroefdak in de rietdekkerij als de grootste technische verandering word gezien.
Op de Techniek pagina’s wordt verder uitleg gegeven aan zaken als de verschillende constructies, de nokafwerking, de toepassing van dakramen etc.